Musnad Ahmad hadis #20922

Matan Bahasa Arab

حَدَّثَنَا بَهْزٌ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُمْهَانَ عَنْ سَفِينَةَ قَالَ
كُنَّا فِي سَفَرٍ قَالَ فَكَانَ كُلَّمَا أَعْيَا رَجُلٌ أَلْقَى عَلَيَّ ثِيَابَهُ تُرْسًا أَوْ سَيْفًا حَتَّى حَمَلْتُ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا كَثِيرًا قَالَ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْتَ سَفِينَةُ

Terjemahan Bahasa Indonesia

Telah menceritakan kepada kami [Bahz] telah menceritakan kepada kami [Hammad bin Salamah] dari [Sa’id bin Jumhan] dari [Safinah], ia berkata; Kami pernah dalam suatu perjalanan bersama Rasulullah Shallallahu’alaihi wasallam, setiap kali seseorang letih, ia melemparkan bawaannya, perisainya atau pedangnya kepadaku hingga saya membawa banyak sekali, kemudian Nabi Shallallahu’alaihi wasallam bersabda kepadaku; “Engkau betul-betul Safinah.”

Riwayat: Musnad Ahmad
Nombor: 20922