Musnad Ahmad hadis #13961
Matan Bahasa Arab
حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِي أَبُو الزُّبَيْرِ أَنَّهُ سَمِعَ جَابِرًا يُسْأَلُ
هَلْ بَايَعَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِذِي الْحُلَيْفَةِ قَالَ لَا وَلَكِنْ صَلَّى بِهَا وَلَمْ يُبَايِعْ عِنْدَ الشَّجَرَةِ إِلَّا الشَّجَرَةَ الَّتِي لِلْحُدَيْبِيَةِ
و أَخْبَرَنَا أَنَّهُ سَمِعَ جَابِرًا دَعَا عَلَى بِئْرِ الْحُدَيْبِيَةِ
Terjemahan Bahasa Indonesia
Telah bercerita kepada kami [Hajjaj] [Ibnu Juraij] berkata; telah menghabarkan kepadaku [Abu Az Zubair] sesungguhnya telah mendengar [Jabir] ditanya, Apakah Rasulullah shallallahu ‘alaihi wasallam berbaiat di Dzil hulaifah. Dia menjawab, tidak tapi beliau shalat. Beliau tidak membaiat di bawah kecuali pohon yang terletak di Hudaibiyah. Dan telah menghabarkan kepada kami sesungguhnya (Abu Az Zubair Radliyallahu’anhu) telah mendengar Jabir berdo’a di dekat sumur Hudaibiyah.
Riwayat: Musnad Ahmad
Nombor: 13961