Musnad Ahmad hadis #13905

Matan Bahasa Arab

حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ عَنْ شُعْبَةَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْحَسَنِ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ فِي سَفَرٍ فَرَأَى رَجُلًا عَلَيْهِ زِحَامٌ قَدْ ظُلِّلَ عَلَيْهِ فَقَالَ مَا هَذَا قَالُوا صَائِمٌ قَالَ لَيْسَ مِنْ الْبِرِّ الصِّيَامُ أَوْ الْبِرَّ الصَّائِمُ فِي السَّفَرِ

Terjemahan Bahasa Indonesia

Telah bercerita kepada kami [Yahya bin Sa’id] dari [Syu’bah] telah bercerita kepada kami [Muhammad bin Abdurrahman] dari [Muhammad bin ‘Amr bin Al Hasan] dari [Jabir bin Abdullah] Sesungguhnya Rasulullah shallallahu ‘alaihi wasallam ketika dalam sebuah perjalanan melihat seorang yang dikerumuni dan dia diberi naungan. Beliau bertanya, “Ada apa ini?” mereka menjawab, “Ini adalah orang yang berpuasa’. Beliau bersabda: “Tidaklah termasuk kebaikan melakukan puasa atau orang yang berpuasa dalam perjalanan”.

Riwayat: Musnad Ahmad
Nombor: 13905