Musnad Ahmad hadis #21322

Matan Bahasa Arab

حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ عَنْ سُفْيَانَ عَنِ الْأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي مَسْعُودٍ قَالَ
بَيْنَا أَنَا أَضْرِبُ مَمْلُوكًا لِي إِذَا رَجُلٌ يُنَادِي مِنْ خَلْفِي اعْلَمْ يَا أَبَا مَسْعُودٍ اعْلَمْ يَا أَبَا مَسْعُودٍ فَالْتَفَتُّ فَإِذَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ وَاللَّهِ لَلَّهُ أَقْدَرُ عَلَيْكَ مِنْكَ عَلَى هَذَا قَالَ فَحَلَفْتُ لَا أَضْرِبُ مَمْلُوكًا لِي أَبَدًا

Terjemahan Bahasa Indonesia

Telah menceritakan kepada kami [‘Abdur Rahman] dari [Sufyan] dari [Al A’masy] dari [Ibrahim At Taimi] dari [ayahnya] dari [Abu Mas’ud] berkata; Saat aku memukul budakku, tiba-tiba seseorang memanggil-manggilku dari belakang; “Ketahuilah wahai Abu Mas’ud, ketahuilah wahai Abu Mas’ud!” lalu aku menoleh ternyata Rasulullah Shallallahu’alaihiwasallam, beliau bersabda; “Demi Allah sungguh Allah lebih kuasa atasmu daripada kuasamu atas budak itu.” Berkata Abu Mas’ud; Semenjak itu aku bersumpah untuk tidak memukul budak milikku selamanya.

Riwayat: Musnad Ahmad
Nombor: 21322